Johan van Os

Johan van Os schreef in 1990 een uitvoerig artikel over de geschiedenis van de Rabobank in Puiflijk en Druten. Johan is een bekend schrijver over de streek, haar geschiedenis en haar taal. Hij is op 23 februari 1933 geboren in Nijmegen als zoon van landbouwer Daniël van Os uit Boven-Leeuwen en van Gerarda Bouwman uit Puiflijk. Na de lagere school gaat hij naar het kleinseminarie van de Paters van het Heilig Hart in Helmond. Johan zal er vier jaar blijven en hij kan er zijn gevoel voor taal en talen volop uitleven, want hij leert er Frans, Duits, Engels, Latijn en Grieks. Gaandeweg ontdekt hij dat hij wat anders wil. Zo gaat hij dan naar de kweekschool om onderwijzer te worden, maar ook dat is niet wat hij wil en na twee jaar haakt hij af. Hij doet een schriftelijke cursus journalistiek en filosofie. In diezelfde tijd maakt hij ‘Tolk’, een ‘maandschrift voor jongeren’ helemaal alleen. Johan van Os heeft zijn stiel gevonden. Er volgen een aantal redacteurschappen en hij publiceert vele artikelen over vele zaken in vele tijdschriften en kranten.

Intussen is hij in 1963 getrouwd met Francien van Eck en na twee jaar België (omdat hij een reisbureautje had samen met de Belg Jozef Kuches en huisjes in België verhuurde) en een jaar Berghem bij Oss, komt hij in 1966 terug naar de streek en gaat wonen in het statige huis aan de Houtesestraat, waar vóór hem meester Van de Geijn en meester Van de Pol hebben gewoond. Ook al bijzondere mensen net als Johan.

Dat hij voor Puiflijk kiest is niet zo’n wonder, want zijn moeder kwam er vandaan. Johan wordt ‘Pöfluks’ tot in zijn haarvaten. Deze man van het dorp had een pen van allure. Schrijven, dat is wat hij kon en wat hij deed, zijn verdere leven lang. Niet om de centen maar om de vrijheid om in eigen taal te schrijven wat hij wilde. In de loop van zijn leven publiceert hij een groot aantal boeken, verhalen, columns en artikelen over de streek, haar geschiedenis en haar taal. Wie kent niet zijn ‘Maas en Waals Woordenboek’? Of zijn geschiedenis van de Maas en Waalse stoomtram in twee delen?

Hij beschreef de geschiedenis van Ewijk en Waelwick, Horssen, Deest, Afferden, Boldershof in Druten, Elisabeth en Leeuwen, de Puifiijkse Schoolmeesters, het onderwijsproject voor ’t Geerke, de sociëteit Spel en Kout. Hij zat in het bestuur en de redactie van de Historische Vereniging Tweestromenland en haar tijdschrift. Samen met Jan van de Pol als ‘Wim’, speelde Johan ‘Knil van de Kiepelenberg’, schreef gedichten, maakte zich sterk voor het milieu en de schoonheid van de landelijke omgeving, hield voordrachten, lezingen en diapresentaties voor afgeladen zalen en stelde wanen aan de kaak, vooral die van grootheid. De Drutense politiek kreeg regelmatig de fiolen van zijn toorn over zich uitgestort, helemaal toen het gemeentebestuur dacht het dorp Druten uit te breiden op Puiflijkse grond.

Plannen had hij nog genoeg en er ligt ook nog het een en ander op de plank dat zo uitgegeven zou kunnen worden. Zelf heeft hij dat niet meer gekund. Op 26 januari 2000 is Johan overleden. Thuis op de Hucht.⁴