Altijd weer dreigt het water. Vanaf 1321 begint de bedijking van het land van Maas en Waal. Maar die bescherming tegen woedende rivieren leidt vaak tot ruzie, terwijl ook het water in de polders voortdurend een bron van moord en doodslag is. Dat binnendijks water zorgt voor overlast en is zo bron van onenigheid. De dwarsdijk, die we Scharenburg noemen, wordt door bovendorpen als Afferden regelmatig doorgestoken als ze te veel water hebben, maar dan loopt Puiflijk weer onder. De Puiflijkenaren zijn daar niet blij mee. Ook het Horssense schutlaken, zeg maar sluis, wordt regelmatig vernield, zodat het water in de wetering weer veel te hoog staat en de polders van de benedendorpen overstromen. Eeuwen van ruzie en rechtszaken.