Het is heerlijk weer als ik afgelopen vrijdag 21 februari bij de oude Toren aankom. De beide heren zitten te schaften en ik ga alvast naar boven. Maar zij haalden mij onderweg in. Tja, leeftijd en ervaring met dit soort trappen.

Ik heb deze keer twee serietjes gefotografeerd. Hoog boven op de toren het inmetselen van enkele stenen op een hoek. De stenen zijn zorgvuldig pas gemaakt. Ondergedompeld in water voor een betere hechting en worden ingemetseld. Met een kunststof hamer nog wat bijgetikt en nadat met waterpas en het oog van de vakman de laatste controles zijn gedaan, nog bijgewerkt met kalkmortel. Inmiddels is er 30 kubieke meter tufsteen verwerkt. In mijn leken-oren een geweldige hoeveelheid. Maar als je de steigers afgaat en op elke steiger-etage rondom de toren loopt zie je pas goed hoeveel plekken en plekjes zijn vervangen en bijgewerkt. Ziet er goed uit!

Voor de tweede fotoserie ga ik nog iets hoger waar gewerkt wordt aan de ronding van een boogopening van de toren. Met beitel en hamer worden uiterst voorzichtig slechte stukjes tufsteen en voegwerk verwijderd. Heel voorzichtig want de tufstenen buitenmuur, eigenlijk de siermuur, is in zijn geheel kwetsbaar. De sterke dragende muur zit erachter. Als het uitstukwerk voldoende is, wordt eerst met perslucht stof en gruis verwijderd. Daarna wordt met een zachte straal water nagespoeld. Het steenwerk wordt zo vochtig en schoon en is zo een goede basis voor de in te metselen nieuwe, pas gemaakte tufsteen.

De speciale kalkmortel die bij deze restauratie wordt gebruikt hard heel anders uit dan een doorsnee cementmengsel. Het duurt langer en de chemische werking is anders. Excuus, ik ben leek op dit terrein.  Dus kan dit niet goed uitleggen. Wel benadrukt deze informatie voor mij wederom dat bij restauratiewerk specifieke deskundigheid en materialen vereist zijn. Op de foto is trouwens goed te zien hoe de boog uitgestuct is en dat het ook passen en meten wordt om er weer een mooi en  goed geheel van te maken.

Met dit heerlijke weer is het voor deze beide vakmensen extra fijn om te werken. De dagen daarvoor waren voor hen onwerkbaar geweest. Voor mij is het nu ook genieten. Mensen fotograferen die plezier hebben in hun werk en dus ook in hun bestaan, is een dankbaar fotografieonderwerp.

Na een uurtje daal ik de steigers weer voorzichtig af.  Voldaan, tot de volgende keer.

Ton Rothengatter