De familie Schouten

Aaldert of Allard Schouten woont in ieder geval vanaf 1784 op de ‘Grundewaaij’. Samen met zijn tweede vrouw Helena Ariëns, zijn alsmaar uitdijende gezin en zijn moeder Anna Hermsen Brand, die in 1753 is getrouwd met Willem Aaldert Schouten. Zijn eerste vrouw was Cornelia van Mook met haar heeft hij een dochter Joanna, geboren 27 september 1784 in Puiftijk. Zij zal later trouwen met Mathias van Heereveld uit Druten. Met Helena trouwt Allard op 23 mei 1788.

Tot het bezit van de ‘Grundewaaij ‘ horen: De Poppert, Bijde Lange Ruggen, Den Boonkamp, Beijde Padde Poelen, De Sestienhondt, De Bovenste Blommenkamp, De Benedenste Blommenkamp, Den Grote Blommenkamp en Beijde Molenkampen. Bij de hoeve horen óók een hof, een boomgaard en een wei. Het bezit van Schouten is 47 en een ½ morgen groot (38 ha) . Een rijk man in Puiflijk. Ook al omdat hij een grote steenoven ‘Sibillenburg’ op de uiterwaarden heeft. In of vlak na 1811 heeft de familie de ‘Grundewaaij’ verlaten en is ze gaan wonen aan de Hogestraat in Druten.

Allard is niet alleen rijk, hij is ook machtig. Hij is lid van de Landsvergadering van het Kwartier van Nijmegen, daarna lid van het Provinciaal Bestuur van Gelderland. Schepen bij het Landgerecht van Maas en Waal is hij al in 1795. Bovendien is hij lid van de Algemene Rekenkamer der Bataafse Republiek, zodat hij vele malen naar Den Haag zal reizen . En dan is hij ook nog maire van Puiflijk, Hoogheemraad van Maas en Waal, lid van de Staten van Gelderland, assessor (wethouder) en Vredesrechter van het kantongerecht van Druten. Dat hij in 1811, ook al woont hij in Druten toch maire (burgemeester) van Puiflijk wordt, heeft ongetwijfeld te maken met zijn eigendommen in het dorp, waaronder de ‘Bouwing’. In 1831 overlijdt Allard Schouten.⁵

Op de ‘Grundewaaij ‘ krijgt het echtpaar Schouten-Ariëns 9 kinderen: Wilhelmus geboren op 25 mei 1789 en vóór 1794 overleden. Willem krijgt een zusje, Cornelia, op 3 oktober 1790. Ze zal later trouwen met Carel Bernard Dericks en ze zal haar hele leven wonen aan de Hogestraat in Druten. Ze krijgt 4 kinderen en ze zal overlijden als ze 91 jaar is.

Na Cornelia wordt op 3 mei 1792 Adrianus geboren. Hij zal later hereboer op de ‘Drie Waaijen’ in Afferden worden. Johanna van Mulukom wordt zijn echtgenote en samen krijgen ze 7 kinderen.

Nummer 4 op de ‘Grundewaaij’ heet Wilhelmus. Hij wordt op 17 december 1794 gedoopt in de schuurkerk. Als hij 56 is, sterft hij in Druten.

Ook het vijfde kind is een zoon, Henricus, geboren op 31 september 1796. Ook hij sterft in Druten. Hij is dan 44 jaar.

De vijfde zoon, het zesde kind, heet Antonius. Dit jongetje sterft vlak na zijn geboorte op 4 december 1798. In ieder geval nog voor het nieuwe jaar.

Het volgende kind wordt ook Antonius genoemd. Hij wordt op 17 december 1799 gedoopt. Deze Antonius zal in vele opzichten in de voetsporen van zijn vader treden. Deze meester in de rechten zal lid worden van de Provinciale Staten van Gelderland, dijkgraaf van het polderdistrict Maas en Waal en kantonrechter op het Ambthuis in Druten. Voor zijn verdiensten zal hij later Ridder worden in de Orde van de Nederlandsche Leeuw. Ook de steenoven ‘Sibillenburg’ op de Hoge Waard in de uiterwaarden van Druten zal hij gaan bestieren. In 1848 zal Antonius als dijkgraaf en kantonrechter, de hoogste in rang op het Ambtshuis, dat gebouw grondig verbouwen. In zijn toespraak tijdens de plechtige heropening zal hij het gemeentebestuur onder burgemeester Meijer fijntjes meedelen dat ze alleen maar een achterkamertje hebben om hun werk te doen . Onbelangrijk zijn ze dus.
Antonius zal trouwen met Johanna Maria van Ewijk. Ze krijgen maar een kind . Op zijn oude dag woont hij in Wamel, waar hij zal sterven als hij 76 is.

Na deze Antonius wordt Aegidius geboren (26 maart 1802). Hij leeft van zijn inkomsten als landeigenaar, maar hij zal slechts 33 jaar worden. Men zegt, dat hij vanaf zijn twintigste ziekelijk was.

Tenslotte wordt er op 25 augustus 1805 nog een Petrus geboren worden. ⁶

Een kleinzoon van Allard Schouten, zoon van zijn dochter Cornelia, Carel Allard Dericks zal in 1877 samen met Nicolaas Geldens de kerke-oven van Druten kopen en daarmee begint de glorie van de steen-, pannen- en ceramische fabriek Dericks en Geldens. Een oven waar ongetwijfeld ook Puiflijkse arbeiders hun rug hebben gebroken.