Met het opknappen van toren en terp willen we bijdragen aan de leefkwaliteit van Puiflijk. Samen moeten ze een levend én klinkend monument worden, een kloppend hart. Een monument dat daadwerkelijk gebruikt kan worden. Voor allerlei, kleinschalige activiteiten die mensen bij elkaar brengen. Die zorgen voor levendigheid, gezelligheid en boeiende ontmoetingen.
Nou, dat idee blijkt duidelijk aan te spreken.
Terwijl er nog helemaal niets is gerestaureerd, zijn er toch al spontaan activiteiten ontplooid. Door bijvoorbeeld het Sinterklaascomité, de Kerststalwerkgroep en de organisatoren van de Puiflijkse Winterwandeling. En dan de bezoeken van schoolkinderen en andere groepen en individuen. Allemaal activiteiten zoals we ze voor ogen hadden bij het starten van ons initiatief. Niet door ons georganiseerd, integendeel, maar spontaan op poten gezet door inwoners van Puiflijk en Druten-Zuid. U heeft er vast al eens over gehoord, misschien er zelfs wel aan deel genomen.
En daar blijft het niet bij.
Inmiddels is er nog een nieuw initiatief geboren. Naar aanleiding van een artikeltje in het december-nummer van Dorpskrant Puiflijk. Daarin werd opgeroepen tot meedenken over een ‘Puiflijk Academie’. Nou, dat was duidelijk niet aan dovemansoren gericht. Al heel snel hadden zich zes mensen gemeld bij de initiatiefnemer, Luc Remers. Afgelopen donderdag zijn ze bij hem thuis voor de eerste keer bij elkaar gekomen. Om met elkaar kennis te maken en vooral mogelijkheden te spuien – en spuien was het! Het ene idee buitelde over het andere, aan enthousiasme geen gebrek. Al heel gauw ging het niet meer over alleen het ‘academie-idee’, maar over wat er nog meer mogelijk is. In de toren en op de terp.
Gepopeld werd er om te beginnen, maar dat was duidelijk nog niet reëel. Eerst moet met de restauratie worden begonnen en direct bij de start daarvan, zo is het plan, hebben de ‘meedenkers’[1] een eerste, bijzondere activiteit in petto.
[1] Een naam voor de groep is er nog niet. Uitbreiding is zeer gewenst.