Aan het werk

De soldaten marcheren, lopen wacht en een doodenkele keer wordt er geoefend voor als het echt oorlog wordt, maar de meeste tijd bouwen ze aan de Maas en Waalstelling die van Druten langs Puiflijk en Altforst naar Appeltern loopt. De stelling moet de Grebbelinie verbinden met de PeelRaamstelling. De mannen bouwen bovengrondse loopgraven met mitrailleursnesten, groepsopstellingen, commandoposten, kazematten en tankvallen.

Als ze dan ’s avonds doodmoe in bet dorp terugkomen, hebben de koks in de veldkeuken bij Toon Mulders ruim zeshonderd maaltijden bereid. Ook al wordt er flink gebunkerd, d’r blijft altijd wat over en dat gaat naar de zusters, die verdelen dat onder de armen van Puiflijk. Na het eten wacht de jongens een lange, meestal saaie avond. In het dorp is weinig vertier. Ze kunnen naar de kantine in de oude school of naar het café van Toon Mulders. Maar de karige soldij laat geen uitbundige uitspattingen toe. Veel mannen vinden gelukkig een gezellig thuis bij de gezinnen in het dorp. Het verblijf van al die soldaten heeft ook zo haar voordelen, want ze kopen het een of ander bij de winkeliers of de boeren.